حيف از ان لبخند هايي كه در عطر باد مي پيچيد و مي پيچيد و

به گوش ماه مي رسيد.

و انگاه لبخند ماه،زمين را عاشقانه نقاشي مي كرد.

چشمانت را بگشا،من را مي بيني

من با تو ام،همه جا و در همه حال.

اين لحظات تو اند كه بي من سپري مي شوند و اما من...

حيف،حيف از ان لبخند ها...